Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

вінтаро́гі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінтаро́гі вінтаро́гая вінтаро́гае вінтаро́гія
Р. вінтаро́гага вінтаро́гай
вінтаро́гае		 вінтаро́гага вінтаро́гіх
Д. вінтаро́гаму вінтаро́гай вінтаро́гаму вінтаро́гім
В. вінтаро́гі (неадуш.)
вінтаро́гага (адуш.)		 вінтаро́гую вінтаро́гае вінтаро́гія (неадуш.)
вінтаро́гіх (адуш.)
Т. вінтаро́гім вінтаро́гай
вінтаро́гаю		 вінтаро́гім вінтаро́гімі
М. вінтаро́гім вінтаро́гай вінтаро́гім вінтаро́гіх

Крыніцы: piskunou2012.

вінтарэакты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінтарэакты́ўны вінтарэакты́ўная вінтарэакты́ўнае вінтарэакты́ўныя
Р. вінтарэакты́ўнага вінтарэакты́ўнай
вінтарэакты́ўнае		 вінтарэакты́ўнага вінтарэакты́ўных
Д. вінтарэакты́ўнаму вінтарэакты́ўнай вінтарэакты́ўнаму вінтарэакты́ўным
В. вінтарэакты́ўны (неадуш.)
вінтарэакты́ўнага (адуш.)		 вінтарэакты́ўную вінтарэакты́ўнае вінтарэакты́ўныя (неадуш.)
вінтарэакты́ўных (адуш.)
Т. вінтарэакты́ўным вінтарэакты́ўнай
вінтарэакты́ўнаю		 вінтарэакты́ўным вінтарэакты́ўнымі
М. вінтарэакты́ўным вінтарэакты́ўнай вінтарэакты́ўным вінтарэакты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

вінтатурбі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінтатурбі́нны вінтатурбі́нная вінтатурбі́ннае вінтатурбі́нныя
Р. вінтатурбі́ннага вінтатурбі́ннай
вінтатурбі́ннае		 вінтатурбі́ннага вінтатурбі́нных
Д. вінтатурбі́ннаму вінтатурбі́ннай вінтатурбі́ннаму вінтатурбі́нным
В. вінтатурбі́нны (неадуш.)
вінтатурбі́ннага (адуш.)		 вінтатурбі́нную вінтатурбі́ннае вінтатурбі́нныя (неадуш.)
вінтатурбі́нных (адуш.)
Т. вінтатурбі́нным вінтатурбі́ннай
вінтатурбі́ннаю		 вінтатурбі́нным вінтатурбі́ннымі
М. вінтатурбі́нным вінтатурбі́ннай вінтатурбі́нным вінтатурбі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

вінто́вачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вінто́вачка вінто́вачкі
Р. вінто́вачкі вінто́вачак
Д. вінто́вачцы вінто́вачкам
В. вінто́вачку вінто́вачкі
Т. вінто́вачкай
вінто́вачкаю		 вінто́вачкамі
М. вінто́вачцы вінто́вачках

Крыніцы: piskunou2012.

вінто́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінто́вачны вінто́вачная вінто́вачнае вінто́вачныя
Р. вінто́вачнага вінто́вачнай
вінто́вачнае		 вінто́вачнага вінто́вачных
Д. вінто́вачнаму вінто́вачнай вінто́вачнаму вінто́вачным
В. вінто́вачны (неадуш.)
вінто́вачнага (адуш.)		 вінто́вачную вінто́вачнае вінто́вачныя (неадуш.)
вінто́вачных (адуш.)
Т. вінто́вачным вінто́вачнай
вінто́вачнаю		 вінто́вачным вінто́вачнымі
М. вінто́вачным вінто́вачнай вінто́вачным вінто́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінто́м

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
вінто́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

вінто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вінто́ўка вінто́ўкі
Р. вінто́ўкі вінто́вак
Д. вінто́ўцы вінто́ўкам
В. вінто́ўку вінто́ўкі
Т. вінто́ўкай
вінто́ўкаю		 вінто́ўкамі
М. вінто́ўцы вінто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віну́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віну́ся вінё́мся
2-я ас. віне́шся віняце́ся
3-я ас. віне́цца віну́цца
Прошлы час
м. віну́ўся віну́ліся
ж. віну́лася
н. віну́лася
Загадны лад
2-я ас. віні́ся віні́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час вінучы́ся

Крыніцы: piskunou2012.

віну́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віну́ вінё́м
2-я ас. віне́ш віняце́
3-я ас. віне́ віну́ць
Прошлы час
м. віну́ў віну́лі
ж. віну́ла
н. віну́ла
Загадны лад
2-я ас. віні́ віні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час вінучы́

Крыніцы: piskunou2012.

ві́нцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́нцік ві́нцікі
Р. ві́нціка ві́нцікаў
Д. ві́нціку ві́нцікам
В. ві́нцік ві́нцікі
Т. ві́нцікам ві́нцікамі
М. ві́нціку ві́нціках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.