вінтарэакты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінтарэакты́ўны вінтарэакты́ўная вінтарэакты́ўнае вінтарэакты́ўныя
Р. вінтарэакты́ўнага вінтарэакты́ўнай
вінтарэакты́ўнае
вінтарэакты́ўнага вінтарэакты́ўных
Д. вінтарэакты́ўнаму вінтарэакты́ўнай вінтарэакты́ўнаму вінтарэакты́ўным
В. вінтарэакты́ўны (неадуш.)
вінтарэакты́ўнага (адуш.)
вінтарэакты́ўную вінтарэакты́ўнае вінтарэакты́ўныя (неадуш.)
вінтарэакты́ўных (адуш.)
Т. вінтарэакты́ўным вінтарэакты́ўнай
вінтарэакты́ўнаю
вінтарэакты́ўным вінтарэакты́ўнымі
М. вінтарэакты́ўным вінтарэакты́ўнай вінтарэакты́ўным вінтарэакты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)