Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

ві́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́р віры́
Р. ві́ру віро́ў
Д. ві́ру віра́м
В. ві́р віры́
Т. ві́рам віра́мі
М. ві́ры
віры́		 віра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ві́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́ра ві́ры
Р. ві́ры ві́р
Д. ві́ры ві́рам
В. ві́ру ві́ры
Т. ві́рай
ві́раю		 ві́рамі
М. ві́ры ві́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ві́ра

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

вірава́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вірава́начны вірава́начная вірава́начнае вірава́начныя
Р. вірава́начнага вірава́начнай
вірава́начнае		 вірава́начнага вірава́начных
Д. вірава́начнаму вірава́начнай вірава́начнаму вірава́начным
В. вірава́начны
вірава́начнага		 вірава́начную вірава́начнае вірава́начныя
вірава́начных
Т. вірава́начным вірава́начнай
вірава́начнаю		 вірава́начным вірава́начнымі
М. вірава́начным вірава́начнай вірава́начным вірава́начных

Крыніцы: tsblm1996.

вірава́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вірава́нка вірава́нкі
Р. вірава́нкі вірава́нак
Д. вірава́нцы вірава́нкам
В. вірава́нку вірава́нкі
Т. вірава́нкай
вірава́нкаю		 вірава́нкамі
М. вірава́нцы вірава́нках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

вірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вірава́нне
Р. вірава́ння
Д. вірава́нню
В. вірава́нне
Т. вірава́ннем
М. вірава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вірава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. віру́ецца віру́юцца
Прошлы час
м. вірава́ўся вірава́ліся
ж. вірава́лася
н. вірава́лася

Крыніцы: piskunou2012.

вірава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. віру́е віру́юць
Прошлы час
м. вірава́ў вірава́лі
ж. вірава́ла
н. вірава́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віравы́ вірава́я віраво́е віравы́я
Р. віраво́га віраво́й
віраво́е		 віраво́га віравы́х
Д. віраво́му віраво́й віраво́му віравы́м
В. віравы́ (неадуш.)
віраво́га (адуш.)		 віраву́ю віраво́е віравы́я (неадуш.)
віравы́х (адуш.)
Т. віравы́м віраво́й
віраво́ю		 віравы́м віравы́мі
М. віравы́м віраво́й віравы́м віравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віра́ж

‘паварот самалёта, карабля’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віра́ж віражы́
Р. віражу́ віражо́ў
Д. віражу́ віража́м
В. віра́ж віражы́
Т. віражо́м віража́мі
М. віражы́ віража́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.