вірава́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вірава́нка вірава́нкі
Р. вірава́нкі вірава́нак
Д. вірава́нцы вірава́нкам
В. вірава́нку вірава́нкі
Т. вірава́нкай
вірава́нкаю
вірава́нкамі
М. вірава́нцы вірава́нках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)