ві́д
‘перспектыва; выгляд’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ві́д | ві́ды | |
ві́ду | ві́даў | |
ві́ду | ві́дам | |
ві́д | ві́ды | |
ві́дам | ві́дамі | |
ві́дзе віду́ |
ві́дах |
Крыніцы:
ві́д
‘перспектыва; выгляд’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ві́д | ві́ды | |
ві́ду | ві́даў | |
ві́ду | ві́дам | |
ві́д | ві́ды | |
ві́дам | ві́дамі | |
ві́дзе віду́ |
ві́дах |
Крыніцы:
ві́д
‘тып; паняцце; класіфікацыя’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ві́д | ві́ды | |
ві́ду | ві́даў | |
ві́ду | ві́дам | |
ві́д | ві́ды | |
ві́дам | ві́дамі | |
ві́дзе віду́ |
ві́дах |
Крыніцы:
відаво́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
відаво́к | відаво́кі | |
відаво́ка | відаво́каў | |
відаво́ку | відаво́кам | |
відаво́к | відаво́кі | |
відаво́кам | відаво́камі | |
відаво́ку | відаво́ках |
Крыніцы:
відаво́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
відаво́чна | відаво́чней | - |
Крыніцы:
відаво́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
відаво́чнасць | |
відаво́чнасці | |
відаво́чнасці | |
відаво́чнасць | |
відаво́чнасцю | |
відаво́чнасці |
Крыніцы:
відаво́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
відаво́чнік | відаво́чнікі | |
відаво́чніка | відаво́чнікаў | |
відаво́чніку | відаво́чнікам | |
відаво́чніка | відаво́чнікаў | |
відаво́чнікам | відаво́чнікамі | |
відаво́чніку | відаво́чніках |
Крыніцы:
відаво́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
відаво́чніца | відаво́чніцы | |
відаво́чніцы | відаво́чніц | |
відаво́чніцы | відаво́чніцам | |
відаво́чніцу | відаво́чніц | |
відаво́чніцай відаво́чніцаю |
відаво́чніцамі | |
відаво́чніцы | відаво́чніцах |
Крыніцы:
відаво́чны
прыметнік, якасны
відаво́чны | відаво́чная | відаво́чнае | відаво́чныя | |
відаво́чнага | відаво́чнай відаво́чнае |
відаво́чнага | відаво́чных | |
відаво́чнаму | відаво́чнай | відаво́чнаму | відаво́чным | |
відаво́чны ( відаво́чнага ( |
відаво́чную | відаво́чнае | відаво́чныя ( відаво́чных ( |
|
відаво́чным | відаво́чнай відаво́чнаю |
відаво́чным | відаво́чнымі | |
відаво́чным | відаво́чнай | відаво́чным | відаво́чных |
Крыніцы:
відаво́чца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
відаво́чца | відаво́чцы | |
відаво́чцы | відаво́чцаў | |
відаво́чцу | відаво́чцам | |
відаво́чцу | відаво́чцаў | |
відаво́чцам | відаво́чцамі | |
відаво́чцу | відаво́чцах |
Крыніцы:
відавы́
‘паняццевы; класіфікацыйны’
прыметнік, адносны
відавы́ | відава́я | відаво́е | відавы́я | |
відаво́га | відаво́й відаво́е |
відаво́га | відавы́х | |
відаво́му | відаво́й | відаво́му | відавы́м | |
відавы́ ( відаво́га ( |
відаву́ю | відаво́е | відавы́я ( відавы́х ( |
|
відавы́м | відаво́й відаво́ю |
відавы́м | відавы́мі | |
відавы́м | відаво́й | відавы́м | відавы́х |
Крыніцы: