відаво́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. відаво́чніца відаво́чніцы
Р. відаво́чніцы відаво́чніц
Д. відаво́чніцы відаво́чніцам
В. відаво́чніцу відаво́чніц
Т. відаво́чніцай
відаво́чніцаю		 відаво́чніцамі
М. відаво́чніцы відаво́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)