відаво́чца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| відаво́чца | відаво́чцы | |
| відаво́чцы | відаво́чцаў | |
| відаво́чцу | відаво́чцам | |
| відаво́чцу | відаво́чцаў | |
| відаво́чцам | відаво́чцамі | |
| відаво́чцу | відаво́чцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)