відаво́чца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. відаво́чца відаво́чцы
Р. відаво́чцы відаво́чцаў
Д. відаво́чцу відаво́чцам
В. відаво́чцу відаво́чцаў
Т. відаво́чцам відаво́чцамі
М. відаво́чцу відаво́чцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)