ві́ш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ві́ш | |
| ві́шу | |
| ві́шу | |
| ві́ш | |
| ві́шам | |
| ві́шы |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
СкарачэнніВі́ш
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ві́ш | |
| Ві́шы | |
| Ві́шы | |
| Ві́ш | |
| Ві́шай Ві́шаю |
|
| Ві́шы |
ві́ша
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ві́ша | |
| ві́шы | |
| ві́шы | |
| ві́шу | |
| ві́шай ві́шаю |
|
| ві́шы |
Іншыя варыянты: віша́.
Крыніцы:
віша́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| віша́ | |
| вішы́ | |
| вішы́ | |
| вішу́ | |
| вішо́й вішо́ю |
|
| вішы́ |
Іншыя варыянты: ві́ша.
Крыніцы:
Ві́ша
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ві́ша | |
| Ві́шы | |
| Ві́шы | |
| Ві́шу | |
| Ві́шай Ві́шаю |
|
| Ві́шы |
Ві́шава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ві́шава | |
| Ві́шава | |
| Ві́шаву | |
| Ві́шава | |
| Ві́шавам | |
| Ві́шаве |
вішава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вішава́нне | |
| вішава́ння | |
| вішава́нню | |
| вішава́нне | |
| вішава́ннем | |
| вішава́нні |
Крыніцы:
вішава́ць
‘засыхаць (пра траву)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| вішу́е | вішу́юць | |
| Прошлы час | ||
| вішава́ў | вішава́лі | |
| вішава́ла | ||
| вішава́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| вішу́ючы | ||
Крыніцы:
Вішаві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Вішаві́чы | |
| Вішаві́ч Вішаві́чаў |
|
| Вішаві́чам | |
| Вішаві́чы | |
| Вішаві́чамі | |
| Вішаві́чах |
ві́шаннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ві́шаннік | |
| ві́шанніку | |
| ві́шанніку | |
| ві́шаннік | |
| ві́шаннікам | |
| ві́шанніку |
Крыніцы: