Ві́шава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́шава
Р. Ві́шава
Д. Ві́шаву
В. Ві́шава
Т. Ві́шавам
М. Ві́шаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)