віра́ж
‘паварот самалёта, карабля’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| віра́ж | віражы́ | |
| віражу́ | віражо́ў | |
| віражу́ | віража́м | |
| віра́ж | віражы́ | |
| віражо́м | віража́мі | |
| віражы́ | віража́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)