ві́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́р віры́
Р. ві́ру віро́ў
Д. ві́ру віра́м
В. ві́р віры́
Т. ві́рам віра́мі
М. ві́ры
віры́		 віра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)