вінто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вінто́ўка вінто́ўкі
Р. вінто́ўкі вінто́вак
Д. вінто́ўцы вінто́ўкам
В. вінто́ўку вінто́ўкі
Т. вінто́ўкай
вінто́ўкаю		 вінто́ўкамі
М. вінто́ўцы вінто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)