ві́нцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́нцік ві́нцікі
Р. ві́нціка ві́нцікаў
Д. ві́нціку ві́нцікам
В. ві́нцік ві́нцікі
Т. ві́нцікам ві́нцікамі
М. ві́нціку ві́нціках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)