вінто́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінто́вачны вінто́вачная вінто́вачнае вінто́вачныя
Р. вінто́вачнага вінто́вачнай
вінто́вачнае		 вінто́вачнага вінто́вачных
Д. вінто́вачнаму вінто́вачнай вінто́вачнаму вінто́вачным
В. вінто́вачны (неадуш.)
вінто́вачнага (адуш.)		 вінто́вачную вінто́вачнае вінто́вачныя (неадуш.)
вінто́вачных (адуш.)
Т. вінто́вачным вінто́вачнай
вінто́вачнаю		 вінто́вачным вінто́вачнымі
М. вінто́вачным вінто́вачнай вінто́вачным вінто́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)