віну́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віну́ вінё́м
2-я ас. віне́ш віняце́
3-я ас. віне́ віну́ць
Прошлы час
м. віну́ў віну́лі
ж. віну́ла
н. віну́ла
Загадны лад
2-я ас. віні́ віні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час вінучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)