вінто́вачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вінто́вачка вінто́вачкі
Р. вінто́вачкі вінто́вачак
Д. вінто́вачцы вінто́вачкам
В. вінто́вачку вінто́вачкі
Т. вінто́вачкай
вінто́вачкаю
вінто́вачкамі
М. вінто́вачцы вінто́вачках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)