кан’юнкту́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кан’юнкту́ршчык |
кан’юнкту́ршчыкі |
Р. |
кан’юнкту́ршчыка |
кан’юнкту́ршчыкаў |
Д. |
кан’юнкту́ршчыку |
кан’юнкту́ршчыкам |
В. |
кан’юнкту́ршчыка |
кан’юнкту́ршчыкаў |
Т. |
кан’юнкту́ршчыкам |
кан’юнкту́ршчыкамі |
М. |
кан’юнкту́ршчыку |
кан’юнкту́ршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кан’юнкту́ршчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
кан’юнкту́ршчына |
Р. |
кан’юнкту́ршчыны |
Д. |
кан’юнкту́ршчыне |
В. |
кан’юнкту́ршчыну |
Т. |
кан’юнкту́ршчынай кан’юнкту́ршчынаю |
М. |
кан’юнкту́ршчыне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кан’юнкту́ршчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кан’юнкту́ршчыца |
кан’юнкту́ршчыцы |
Р. |
кан’юнкту́ршчыцы |
кан’юнкту́ршчыц |
Д. |
кан’юнкту́ршчыцы |
кан’юнкту́ршчыцам |
В. |
кан’юнкту́ршчыцу |
кан’юнкту́ршчыц |
Т. |
кан’юнкту́ршчыцай кан’юнкту́ршчыцаю |
кан’юнкту́ршчыцамі |
М. |
кан’юнкту́ршчыцы |
кан’юнкту́ршчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кан’юнкты́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
кан’юнкты́ва |
Р. |
кан’юнкты́вы |
Д. |
кан’юнкты́ве |
В. |
кан’юнкты́ву |
Т. |
кан’юнкты́вай кан’юнкты́ваю |
М. |
кан’юнкты́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кан’юнктыва́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кан’юнктыва́льны |
кан’юнктыва́льная |
кан’юнктыва́льнае |
кан’юнктыва́льныя |
Р. |
кан’юнктыва́льнага |
кан’юнктыва́льнай кан’юнктыва́льнае |
кан’юнктыва́льнага |
кан’юнктыва́льных |
Д. |
кан’юнктыва́льнаму |
кан’юнктыва́льнай |
кан’юнктыва́льнаму |
кан’юнктыва́льным |
В. |
кан’юнктыва́льны (неадуш.) кан’юнктыва́льнага (адуш.) |
кан’юнктыва́льную |
кан’юнктыва́льнае |
кан’юнктыва́льныя (неадуш.) кан’юнктыва́льных (адуш.) |
Т. |
кан’юнктыва́льным |
кан’юнктыва́льнай кан’юнктыва́льнаю |
кан’юнктыва́льным |
кан’юнктыва́льнымі |
М. |
кан’юнктыва́льным |
кан’юнктыва́льнай |
кан’юнктыва́льным |
кан’юнктыва́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
кан’юнктыві́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кан’юнктыві́т |
Р. |
кан’юнктыві́ту |
Д. |
кан’юнктыві́ту |
В. |
кан’юнктыві́т |
Т. |
кан’юнктыві́там |
М. |
кан’юнктыві́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кан’юнкты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кан’юнкты́ў |
Р. |
кан’юнкты́ва |
Д. |
кан’юнкты́ву |
В. |
кан’юнкты́ў |
Т. |
кан’юнкты́вам |
М. |
кан’юнкты́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
кан’ю́нкцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кан’ю́нкцыя |
кан’ю́нкцыі |
Р. |
кан’ю́нкцыі |
кан’ю́нкцый |
Д. |
кан’ю́нкцыі |
кан’ю́нкцыям |
В. |
кан’ю́нкцыю |
кан’ю́нкцыі |
Т. |
кан’ю́нкцыяй кан’ю́нкцыяю |
кан’ю́нкцыямі |
М. |
кан’ю́нкцыі |
кан’ю́нкцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
каню́х
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каню́х |
канюхі́ |
Р. |
канюха́ |
канюхо́ў |
Д. |
канюху́ |
канюха́м |
В. |
канюха́ |
канюхо́ў |
Т. |
канюхо́м |
канюха́мі |
М. |
канюху́ |
канюха́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.