каза́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
каза́ | ко́зы казы́ |
|
казы́ | ко́з | |
казе́ | ко́зам | |
казу́ | ко́з | |
казо́й казо́ю |
ко́замі | |
казе́ | ко́зах |
Крыніцы:
каза́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
каза́ | ко́зы казы́ |
|
казы́ | ко́з | |
казе́ | ко́зам | |
казу́ | ко́з | |
казо́й казо́ю |
ко́замі | |
казе́ | ко́зах |
Крыніцы:
Казабро́ддзе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Казабро́ддзе | |
Казабро́ддзя | |
Казабро́ддзю | |
Казабро́ддзе | |
Казабро́ддзем | |
Казабро́ддзі |
казаво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
казаво́д | казаво́ды | |
казаво́да | казаво́даў | |
казаво́ду | казаво́дам | |
казаво́да | казаво́даў | |
казаво́дам | казаво́дамі | |
казаво́дзе | казаво́дах |
Крыніцы:
казадо́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
казадо́й | казадо́і | |
казадо́я | казадо́яў | |
казадо́ю | казадо́ям | |
казадо́я | казадо́яў | |
казадо́ем | казадо́ямі | |
казадо́і | казадо́ях |
Крыніцы:
Казаза́еўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Казаза́еўка | |
Казаза́еўкі | |
Казаза́еўцы | |
Казаза́еўку | |
Казаза́еўкай Казаза́еўкаю |
|
Казаза́еўцы |
каза́к
‘чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каза́к | казакі́ каза́кі |
|
казака́ | казако́ў каза́каў |
|
казаку́ | казака́м каза́кам |
|
казака́ | казако́ў каза́каў |
|
казако́м | казака́мі каза́камі |
|
казаку́ | казака́х каза́ках |
Крыніцы:
каза́к
‘танец’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каза́к | |
казака́ | |
казаку́ | |
каза́к | |
казако́м | |
казаку́ |
Крыніцы:
казакава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
казаку́ю | казаку́ем | |
казаку́еш | казаку́еце | |
казаку́е | казаку́юць | |
Прошлы час | ||
казакава́ў | казакава́лі | |
казакава́ла | ||
казакава́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
казаку́ючы |
Крыніцы:
Казакі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Казакі́ | |
Казако́ў | |
Казака́м | |
Казакі́ | |
Казака́мі | |
Казака́х |
казакі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
казакі́н | казакі́ны | |
казакі́на | казакі́наў | |
казакі́ну | казакі́нам | |
казакі́н | казакі́ны | |
казакі́нам | казакі́намі | |
казакі́не | казакі́нах |
Крыніцы: