каза́к

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каза́к казакі́
каза́кі
Р. казака́ казако́ў
каза́каў
Д. казаку́ казака́м
каза́кам
В. казака́ казако́ў
каза́каў
Т. казако́м казака́мі
каза́камі
М. казаку́ казака́х
каза́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)