Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

каі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каі́к каікі́
Р. каіка́ каіко́ў
Д. каіку́ каіка́м
В. каі́к каікі́
Т. каіко́м каіка́мі
М. каіку́ каіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Каі́мбра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Каі́мбра
Р. Каі́мбры
Д. Каі́мбры
В. Каі́мбру
Т. Каі́мбрай
Каі́мбраю
М. Каі́мбры

ка́ін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ін ка́іны
Р. ка́іна ка́інаў
Д. ка́іну ка́інам
В. ка́іна ка́інаў
Т. ка́інам ка́інамі
М. ка́іне ка́інах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Ка́ін

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ка́ін Ка́іны
Р. Ка́іна Ка́інаў
Д. Ка́іну Ка́інам
В. Ка́іна Ка́інаў
Т. Ка́інам Ка́інамі
М. Ка́іне Ка́інах

ка́інаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́інаў ка́інава ка́інава ка́інавы
Р. ка́інавага ка́інавай
ка́інавае		 ка́інавага ка́інавых
Д. ка́інаваму ка́інавай ка́інаваму ка́інавым
В. ка́інавы
ка́інаў (неадуш.)
ка́інавага (адуш.)		 ка́інаву ка́інава ка́інавы (неадуш.)
ка́інавых (адуш.)
Т. ка́інавым ка́інавай
ка́інаваю		 ка́інавым ка́інавымі
М. ка́інавым ка́інавай ка́інавым ка́інавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

каіні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. каіні́т
Р. каіні́ту
Д. каіні́ту
В. каіні́т
Т. каіні́там
М. каіні́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ка́інскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́інскі ка́інская ка́інскае ка́інскія
Р. ка́інскага ка́інскай
ка́інскае		 ка́інскага ка́інскіх
Д. ка́інскаму ка́інскай ка́інскаму ка́інскім
В. ка́інскі (неадуш.)
ка́інскага (адуш.)		 ка́інскую ка́інскае ка́інскія (неадуш.)
ка́інскіх (адуш.)
Т. ка́інскім ка́інскай
ка́інскаю		 ка́інскім ка́інскімі
М. ка́інскім ка́інскай ка́інскім ка́інскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ка́інскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́інскі ка́інская ка́інскае ка́інскія
Р. ка́інскага ка́інскай
ка́інскае		 ка́інскага ка́інскіх
Д. ка́інскаму ка́інскай ка́інскаму ка́інскім
В. ка́інскі (неадуш.)
ка́інскага (адуш.)		 ка́інскую ка́інскае ка́інскія (неадуш.)
ка́інскіх (адуш.)
Т. ка́інскім ка́інскай
ка́інскаю		 ка́інскім ка́інскімі
М. ка́інскім ка́інскай ка́інскім ка́інскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Каі́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каі́р
Р. Каі́ра
Д. Каі́ру
В. Каі́р
Т. Каі́рам
М. Каі́ры

каі́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каі́рскі каі́рская каі́рскае каі́рскія
Р. каі́рскага каі́рскай
каі́рскае		 каі́рскага каі́рскіх
Д. каі́рскаму каі́рскай каі́рскаму каі́рскім
В. каі́рскі (неадуш.)
каі́рскага (адуш.)		 каі́рскую каі́рскае каі́рскія (неадуш.)
каі́рскіх (адуш.)
Т. каі́рскім каі́рскай
каі́рскаю		 каі́рскім каі́рскімі
М. каі́рскім каі́рскай каі́рскім каі́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.