Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

ка́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́на ка́ны
Р. ка́ны ка́н
Д. ка́не ка́нам
В. ка́ну ка́н
Т. ка́най
ка́наю		 ка́намі
М. ка́не ка́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кана́біс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кана́біс кана́бісы
Р. кана́бісу кана́бісаў
Д. кана́бісу кана́бісам
В. кана́біс кана́бісы
Т. кана́бісам кана́бісамі
М. кана́бісе кана́бісах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

кана́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кана́ва кана́вы
Р. кана́вы кана́ў
Д. кана́ве кана́вам
В. кана́ву кана́вы
Т. кана́вай
кана́ваю		 кана́вамі
М. кана́ве кана́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кана́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кана́ва
Р. Кана́вы
Д. Кана́ве
В. Кана́ву
Т. Кана́вай
Кана́ваю
М. Кана́ве

канаваачышча́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канаваачышча́льнік канаваачышча́льнікі
Р. канаваачышча́льніка канаваачышча́льнікаў
Д. канаваачышча́льніку канаваачышча́льнікам
В. канаваачышча́льнік канаваачышча́льнікі
Т. канаваачышча́льнікам канаваачышча́льнікамі
М. канаваачышча́льніку канаваачышча́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

канавакапа́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канавакапа́льнік канавакапа́льнікі
Р. канавакапа́льніка канавакапа́льнікаў
Д. канавакапа́льніку канавакапа́льнікам
В. канавакапа́льнік канавакапа́льнікі
Т. канавакапа́льнікам канавакапа́льнікамі
М. канавакапа́льніку канавакапа́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канавакапа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канавакапа́льны канавакапа́льная канавакапа́льнае канавакапа́льныя
Р. канавакапа́льнага канавакапа́льнай
канавакапа́льнае		 канавакапа́льнага канавакапа́льных
Д. канавакапа́льнаму канавакапа́льнай канавакапа́льнаму канавакапа́льным
В. канавакапа́льны (неадуш.)
канавакапа́льнага (адуш.)		 канавакапа́льную канавакапа́льнае канавакапа́льныя (неадуш.)
канавакапа́льных (адуш.)
Т. канавакапа́льным канавакапа́льнай
канавакапа́льнаю		 канавакапа́льным канавакапа́льнымі
М. канавакапа́льным канавакапа́льнай канавакапа́льным канавакапа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

канава́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канава́л канава́лы
Р. канава́ла канава́лаў
Д. канава́лу канава́лам
В. канава́ла канава́лаў
Т. канава́лам канава́ламі
М. канава́ле канава́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Канава́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Канава́лава
Р. Канава́лава
Д. Канава́лаву
В. Канава́лава
Т. Канава́лавам
М. Канава́лаве

Канава́лаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Канава́лаўшчына
Р. Канава́лаўшчыны
Д. Канава́лаўшчыне
В. Канава́лаўшчыну
Т. Канава́лаўшчынай
Канава́лаўшчынаю
М. Канава́лаўшчыне