Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

ка́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́р ка́ры
Р. ка́ра ка́раў
Д. ка́ру ка́рам
В. ка́р ка́ры
Т. ка́рам ка́рамі
М. ка́ры ка́рах

Крыніцы: piskunou2012.

ка́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ра ка́ры
Р. ка́ры ка́р
Д. ка́ры ка́рам
В. ка́ру ка́ры
Т. ка́рай
ка́раю		 ка́рамі
М. ка́ры ка́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кара́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кара́
Р. кары́
Д. кары́
В. кару́
Т. каро́й
каро́ю
М. кары́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

караабдзіра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. караабдзіра́льны караабдзіра́льная караабдзіра́льнае караабдзіра́льныя
Р. караабдзіра́льнага караабдзіра́льнай
караабдзіра́льнае		 караабдзіра́льнага караабдзіра́льных
Д. караабдзіра́льнаму караабдзіра́льнай караабдзіра́льнаму караабдзіра́льным
В. караабдзіра́льны (неадуш.) караабдзіра́льную караабдзіра́льнае караабдзіра́льныя (неадуш.)
Т. караабдзіра́льным караабдзіра́льнай
караабдзіра́льнаю		 караабдзіра́льным караабдзіра́льнымі
М. караабдзіра́льным караабдзіра́льнай караабдзіра́льным караабдзіра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

караабдзіра́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. караабдзіра́льшчык караабдзіра́льшчыкі
Р. караабдзіра́льшчыка караабдзіра́льшчыкаў
Д. караабдзіра́льшчыку караабдзіра́льшчыкам
В. караабдзіра́льшчыка караабдзіра́льшчыкаў
Т. караабдзіра́льшчыкам караабдзіра́льшчыкамі
М. караабдзіра́льшчыку караабдзіра́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

караабдзіра́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. караабдзіра́льшчыца караабдзіра́льшчыцы
Р. караабдзіра́льшчыцы караабдзіра́льшчыц
Д. караабдзіра́льшчыцы караабдзіра́льшчыцам
В. караабдзіра́льшчыцу караабдзіра́льшчыц
Т. караабдзіра́льшчыцай
караабдзіра́льшчыцаю		 караабдзіра́льшчыцамі
М. караабдзіра́льшчыцы караабдзіра́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

караабдзі́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. караабдзі́рка караабдзі́ркі
Р. караабдзі́ркі караабдзі́рак
Д. караабдзі́рцы караабдзі́ркам
В. караабдзі́рку караабдзі́ркі
Т. караабдзі́ркай
караабдзі́ркаю		 караабдзі́ркамі
М. караабдзі́рцы караабдзі́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

караачышча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. караачышча́льны караачышча́льная караачышча́льнае караачышча́льныя
Р. караачышча́льнага караачышча́льнай
караачышча́льнае		 караачышча́льнага караачышча́льных
Д. караачышча́льнаму караачышча́льнай караачышча́льнаму караачышча́льным
В. караачышча́льны (неадуш.) караачышча́льную караачышча́льнае караачышча́льныя (неадуш.)
Т. караачышча́льным караачышча́льнай
караачышча́льнаю		 караачышча́льным караачышча́льнымі
М. караачышча́льным караачышча́льнай караачышча́льным караачышча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

кара́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кара́б кара́бы
Р. кара́ба кара́баў
Д. кара́бу кара́бам
В. кара́б кара́бы
Т. кара́бам кара́бамі
М. кара́бе кара́бах

Крыніцы: piskunou2012.

карабава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карабава́ты карабава́тая карабава́тае карабава́тыя
Р. карабава́тага карабава́тай
карабава́тае		 карабава́тага карабава́тых
Д. карабава́таму карабава́тай карабава́таму карабава́тым
В. карабава́ты (неадуш.)
карабава́тага (адуш.)		 карабава́тую карабава́тае карабава́тыя (неадуш.)
карабава́тых (адуш.)
Т. карабава́тым карабава́тай
карабава́таю		 карабава́тым карабава́тымі
М. карабава́тым карабава́тай карабава́тым карабава́тых

Крыніцы: piskunou2012.