караабдзі́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. караабдзі́рка караабдзі́ркі
Р. караабдзі́ркі караабдзі́рак
Д. караабдзі́рцы караабдзі́ркам
В. караабдзі́рку караабдзі́ркі
Т. караабдзі́ркай
караабдзі́ркаю		 караабдзі́ркамі
М. караабдзі́рцы караабдзі́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)