кайда́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кайда́навы |
кайда́навая |
кайда́навае |
кайда́навыя |
Р. |
кайда́навага |
кайда́навай кайда́навае |
кайда́навага |
кайда́навых |
Д. |
кайда́наваму |
кайда́навай |
кайда́наваму |
кайда́навым |
В. |
кайда́навы (неадуш.) кайда́навага (адуш.) |
кайда́навую |
кайда́навае |
кайда́навыя (неадуш.) кайда́навых (адуш.) |
Т. |
кайда́навым |
кайда́навай кайда́наваю |
кайда́навым |
кайда́навымі |
М. |
кайда́навым |
кайда́навай |
кайда́навым |
кайда́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кайда́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кайда́ннік |
кайда́ннікі |
Р. |
кайда́нніка |
кайда́ннікаў |
Д. |
кайда́нніку |
кайда́ннікам |
В. |
кайда́нніка |
кайда́ннікаў |
Т. |
кайда́ннікам |
кайда́ннікамі |
М. |
кайда́нніку |
кайда́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кайда́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кайда́нны |
кайда́нная |
кайда́ннае |
кайда́нныя |
Р. |
кайда́ннага |
кайда́ннай кайда́ннае |
кайда́ннага |
кайда́нных |
Д. |
кайда́ннаму |
кайда́ннай |
кайда́ннаму |
кайда́нным |
В. |
кайда́нны (неадуш.) кайда́ннага (адуш.) |
кайда́нную |
кайда́ннае |
кайда́нныя (неадуш.) кайда́нных (адуш.) |
Т. |
кайда́нным |
кайда́ннай кайда́ннаю |
кайда́нным |
кайда́ннымі |
М. |
кайда́нным |
кайда́ннай |
кайда́нным |
кайда́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кайда́ны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
кайда́ны |
Р. |
кайда́наў |
Д. |
кайда́нам |
В. |
кайда́ны |
Т. |
кайда́намі |
М. |
кайда́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
кайданы́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
кайданы́ |
Р. |
кайдано́ў |
Д. |
кайдана́м |
В. |
кайданы́ |
Т. |
кайдана́мі |
М. |
кайдана́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ка́йзер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ка́йзер |
ка́йзеры |
Р. |
ка́йзера |
ка́йзераў |
Д. |
ка́йзеру |
ка́йзерам |
В. |
ка́йзера |
ка́йзераў |
Т. |
ка́йзерам |
ка́йзерамі |
М. |
ка́йзеру |
ка́йзерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ка́йзераўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ка́йзераўскі |
ка́йзераўская |
ка́йзераўскае |
ка́йзераўскія |
Р. |
ка́йзераўскага |
ка́йзераўскай ка́йзераўскае |
ка́йзераўскага |
ка́йзераўскіх |
Д. |
ка́йзераўскаму |
ка́йзераўскай |
ка́йзераўскаму |
ка́йзераўскім |
В. |
ка́йзераўскі (неадуш.) ка́йзераўскага (адуш.) |
ка́йзераўскую |
ка́йзераўскае |
ка́йзераўскія (неадуш.) ка́йзераўскіх (адуш.) |
Т. |
ка́йзераўскім |
ка́йзераўскай ка́йзераўскаю |
ка́йзераўскім |
ка́йзераўскімі |
М. |
ка́йзераўскім |
ка́йзераўскай |
ка́йзераўскім |
ка́йзераўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Ка́йкава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ка́йкава |
Р. |
Ка́йкава |
Д. |
Ка́йкаву |
В. |
Ка́йкава |
Т. |
Ка́йкавам |
М. |
Ка́йкаве |
Ка́йкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ка́йкі |
Р. |
Ка́ек Ка́йкаў |
Д. |
Ка́йкам |
В. |
Ка́йкі |
Т. |
Ка́йкамі |
М. |
Ка́йках |
кайлаві́шча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кайлаві́шча |
кайлаві́шчы |
Р. |
кайлаві́шча |
кайлаві́шч кайлаві́шчаў |
Д. |
кайлаві́шчу |
кайлаві́шчам |
В. |
кайлаві́шча |
кайлаві́шчы |
Т. |
кайлаві́шчам |
кайлаві́шчамі |
М. |
кайлаві́шчы |
кайлаві́шчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.