каю́к
‘канец, пагібель’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к |
Крыніцы:
каю́к
‘канец, пагібель’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к | |
каю́к | каю́к |
Крыніцы:
каю́к
‘судна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каю́к | каюкі́ | |
каюка́ | каюко́ў | |
каюку́ | каюка́м | |
каю́к | каюкі́ | |
каюко́м | каюка́мі | |
каюку́ | каюка́х |
Крыніцы:
каю́кнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
каю́кну | каю́кнем | |
каю́кнеш | каю́кнеце | |
каю́кне | каю́кнуць | |
Прошлы час | ||
каю́кнуў | каю́кнулі | |
каю́кнула | ||
каю́кнула | ||
Загадны лад | ||
каю́кні | каю́кніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
каю́кнуўшы |
Крыніцы:
каю́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каю́р | каю́ры | |
каю́ра | каю́раў | |
каю́ру | каю́рам | |
каю́ра | каю́раў | |
каю́рам | каю́рамі | |
каю́ру | каю́рах |
Крыніцы:
каю́рскі
прыметнік, адносны
каю́рскі | каю́рская | каю́рскае | каю́рскія | |
каю́рскага | каю́рскай каю́рскае |
каю́рскага | каю́рскіх | |
каю́рскаму | каю́рскай | каю́рскаму | каю́рскім | |
каю́рскі каю́рскага |
каю́рскую | каю́рскае | каю́рскія каю́рскіх |
|
каю́рскім | каю́рскай каю́рскаю |
каю́рскім | каю́рскімі | |
каю́рскім | каю́рскай | каю́рскім | каю́рскіх |
Крыніцы:
каю́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
каю́та | каю́ты | |
каю́ты | каю́т | |
каю́це | каю́там | |
каю́ту | каю́ты | |
каю́тай каю́таю |
каю́тамі | |
каю́це | каю́тах |
Крыніцы:
каю́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
каю́тка | каю́ткі | |
каю́ткі | каю́так | |
каю́тцы | каю́ткам | |
каю́тку | каю́ткі | |
каю́ткай каю́ткаю |
каю́ткамі | |
каю́тцы | каю́тках |
Крыніцы:
каю́тны
прыметнік, адносны
каю́тны | каю́тная | каю́тнае | каю́тныя | |
каю́тнага | каю́тнай каю́тнае |
каю́тнага | каю́тных | |
каю́тнаму | каю́тнай | каю́тнаму | каю́тным | |
каю́тны ( каю́тнага ( |
каю́тную | каю́тнае | каю́тныя ( каю́тных ( |
|
каю́тным | каю́тнай каю́тнаю |
каю́тным | каю́тнымі | |
каю́тным | каю́тнай | каю́тным | каю́тных |
Крыніцы:
каю́т-кампа́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
каю́т-кампа́нія | каю́т-кампа́ніі | |
каю́т-кампа́ніі | каю́т-кампа́ній | |
каю́т-кампа́ніі | каю́т-кампа́ніям | |
каю́т-кампа́нію | каю́т-кампа́ніі | |
каю́т-кампа́ніяй каю́т-кампа́ніяю |
каю́т-кампа́ніямі | |
каю́т-кампа́ніі | каю́т-кампа́ніях |
Крыніцы: