каю́кнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
каю́кну | каю́кнем | |
каю́кнеш | каю́кнеце | |
каю́кне | каю́кнуць | |
Прошлы час | ||
каю́кнуў | каю́кнулі | |
каю́кнула | ||
каю́кнула | ||
Загадны лад | ||
каю́кні | каю́кніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
каю́кнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)