каю́кнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каю́кну каю́кнем
2-я ас. каю́кнеш каю́кнеце
3-я ас. каю́кне каю́кнуць
Прошлы час
м. каю́кнуў каю́кнулі
ж. каю́кнула
н. каю́кнула
Загадны лад
2-я ас. каю́кні каю́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час каю́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)