каю́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| каю́тка | каю́ткі | |
| каю́ткі | каю́так | |
| каю́тцы | каю́ткам | |
| каю́тку | каю́ткі | |
| каю́ткай каю́ткаю |
каю́ткамі | |
| каю́тцы | каю́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)