каю́к

‘судна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каю́к каюкі́
Р. каюка́ каюко́ў
Д. каюку́ каюка́м
В. каю́к каюкі́
Т. каюко́м каюка́мі
М. каюку́ каюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)