караабдзіра́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. караабдзіра́льшчык караабдзіра́льшчыкі
Р. караабдзіра́льшчыка караабдзіра́льшчыкаў
Д. караабдзіра́льшчыку караабдзіра́льшчыкам
В. караабдзіра́льшчыка караабдзіра́льшчыкаў
Т. караабдзіра́льшчыкам караабдзіра́льшчыкамі
М. караабдзіра́льшчыку караабдзіра́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)