ка́інаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́інаў ка́інава ка́інава ка́інавы
Р. ка́інавага ка́інавай
ка́інавае		 ка́інавага ка́інавых
Д. ка́інаваму ка́інавай ка́інаваму ка́інавым
В. ка́інавы
ка́інаў (неадуш.)
ка́інавага (адуш.)		 ка́інаву ка́інава ка́інавы (неадуш.)
ка́інавых (адуш.)
Т. ка́інавым ка́інавай
ка́інаваю		 ка́інавым ка́інавымі
М. ка́інавым ка́інавай ка́інавым ка́інавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)