кан’юнктыві́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кан’юнктыві́т | |
кан’юнктыві́ту | |
кан’юнктыві́ту | |
кан’юнктыві́т | |
кан’юнктыві́там | |
кан’юнктыві́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)