самавыкрыццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыкрыццё́ | |
| самавыкрыцця́ | |
| самавыкрыццю́ | |
| самавыкрыццё́ | |
| самавыкрыццём | |
| самавыкрыцці́ |
Крыніцы:
самавыкрыццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыкрыццё́ | |
| самавыкрыцця́ | |
| самавыкрыццю́ | |
| самавыкрыццё́ | |
| самавыкрыццём | |
| самавыкрыцці́ |
Крыніцы:
самавыле́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыле́чванне | |
| самавыле́чвання | |
| самавыле́чванню | |
| самавыле́чванне | |
| самавыле́чваннем | |
| самавыле́чванні |
Крыніцы:
самавыле́чны
прыметнік, адносны
| самавыле́чны | самавыле́чная | самавыле́чнае | самавыле́чныя | |
| самавыле́чнага | самавыле́чнай самавыле́чнае |
самавыле́чнага | самавыле́чных | |
| самавыле́чнаму | самавыле́чнай | самавыле́чнаму | самавыле́чным | |
| самавыле́чны ( самавыле́чнага ( |
самавыле́чную | самавыле́чнае | самавыле́чныя ( самавыле́чных ( |
|
| самавыле́чным | самавыле́чнай самавыле́чнаю |
самавыле́чным | самавыле́чнымі | |
| самавыле́чным | самавыле́чнай | самавыле́чным | самавыле́чных | |
Крыніцы:
самавылучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавылучэ́нне | |
| самавылучэ́ння | |
| самавылучэ́нню | |
| самавылучэ́нне | |
| самавылучэ́ннем | |
| самавылучэ́нні |
Крыніцы:
самавылячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавылячэ́нне | |
| самавылячэ́ння | |
| самавылячэ́нню | |
| самавылячэ́нне | |
| самавылячэ́ннем | |
| самавылячэ́нні |
Крыніцы:
самавынішчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавынішчэ́нне | |
| самавынішчэ́ння | |
| самавынішчэ́нню | |
| самавынішчэ́нне | |
| самавынішчэ́ннем | |
| самавынішчэ́нні |
Крыніцы:
самавыпрабава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыпрабава́нне | |
| самавыпрабава́ння | |
| самавыпрабава́нню | |
| самавыпрабава́нне | |
| самавыпрабава́ннем | |
| самавыпрабава́нні |
Крыніцы:
самавыпрабо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыпрабо́ўванне | самавыпрабо́ўванні | |
| самавыпрабо́ўвання | самавыпрабо́ўванняў | |
| самавыпрабо́ўванню | самавыпрабо́ўванням | |
| самавыпрабо́ўванне | самавыпрабо́ўванні | |
| самавыпрабо́ўваннем | самавыпрабо́ўваннямі | |
| самавыпрабо́ўванні | самавыпрабо́ўваннях |
Крыніцы:
самавыпраме́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыпраме́ньванне | |
| самавыпраме́ньвання | |
| самавыпраме́ньванню | |
| самавыпраме́ньванне | |
| самавыпраме́ньваннем | |
| самавыпраме́ньванні |
Крыніцы:
самавыпраўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыпраўле́нне | |
| самавыпраўле́ння | |
| самавыпраўле́нню | |
| самавыпраўле́нне | |
| самавыпраўле́ннем | |
| самавыпраўле́нні |
Крыніцы: