самавыпрабо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самавыпрабо́ўванне самавыпрабо́ўванні
Р. самавыпрабо́ўвання самавыпрабо́ўванняў
Д. самавыпрабо́ўванню самавыпрабо́ўванням
В. самавыпрабо́ўванне самавыпрабо́ўванні
Т. самавыпрабо́ўваннем самавыпрабо́ўваннямі
М. самавыпрабо́ўванні самавыпрабо́ўваннях

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)