самавыпраўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самавыпраўле́нне | |
самавыпраўле́ння | |
самавыпраўле́нню | |
самавыпраўле́нне | |
самавыпраўле́ннем | |
самавыпраўле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)