самавыпраме́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыпраме́ньванне | |
| самавыпраме́ньвання | |
| самавыпраме́ньванню | |
| самавыпраме́ньванне | |
| самавыпраме́ньваннем | |
| самавыпраме́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)