самавыле́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самавыле́чны самавыле́чная самавыле́чнае самавыле́чныя
Р. самавыле́чнага самавыле́чнай
самавыле́чнае
самавыле́чнага самавыле́чных
Д. самавыле́чнаму самавыле́чнай самавыле́чнаму самавыле́чным
В. самавыле́чны (неадуш.)
самавыле́чнага (адуш.)
самавыле́чную самавыле́чнае самавыле́чныя (неадуш.)
самавыле́чных (адуш.)
Т. самавыле́чным самавыле́чнай
самавыле́чнаю
самавыле́чным самавыле́чнымі
М. самавыле́чным самавыле́чнай самавыле́чным самавыле́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)