саенталагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саенталагі́чны |
саенталагі́чная |
саенталагі́чнае |
саенталагі́чныя |
Р. |
саенталагі́чнага |
саенталагі́чнай саенталагі́чнае |
саенталагі́чнага |
саенталагі́чных |
Д. |
саенталагі́чнаму |
саенталагі́чнай |
саенталагі́чнаму |
саенталагі́чным |
В. |
саенталагі́чны (неадуш.) саенталагі́чнага (адуш.) |
саенталагі́чную |
саенталагі́чнае |
саенталагі́чныя (неадуш.) саенталагі́чных (адуш.) |
Т. |
саенталагі́чным |
саенталагі́чнай саенталагі́чнаю |
саенталагі́чным |
саенталагі́чнымі |
М. |
саенталагі́чным |
саенталагі́чнай |
саенталагі́чным |
саенталагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
саентало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
саентало́гія |
Р. |
саентало́гіі |
Д. |
саентало́гіі |
В. |
саентало́гію |
Т. |
саентало́гіяй саентало́гіяю |
М. |
саентало́гіі |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
саенто́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
саенто́лаг |
саенто́лагі |
Р. |
саенто́лага |
саенто́лагаў |
Д. |
саенто́лагу |
саенто́лагам |
В. |
саенто́лага |
саенто́лагаў |
Т. |
саенто́лагам |
саенто́лагамі |
М. |
саенто́лагу |
саенто́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сае́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сае́та |
Р. |
сае́ты |
Д. |
сае́це |
В. |
сае́ту |
Т. |
сае́тай сае́таю |
М. |
сае́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сае́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сае́ўшчына |
Р. |
Сае́ўшчыны |
Д. |
Сае́ўшчыне |
В. |
Сае́ўшчыну |
Т. |
Сае́ўшчынай Сае́ўшчынаю |
М. |
Сае́ўшчыне |
са́ечнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
са́ечнік |
са́ечнікі |
Р. |
са́ечніка |
са́ечнікаў |
Д. |
са́ечніку |
са́ечнікам |
В. |
са́ечніка |
са́ечнікаў |
Т. |
са́ечнікам |
са́ечнікамі |
М. |
са́ечніку |
са́ечніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
са́ечніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
са́ечніца |
са́ечніцы |
Р. |
са́ечніцы |
са́ечніц |
Д. |
са́ечніцы |
са́ечніцам |
В. |
са́ечніцу |
са́ечніц |
Т. |
са́ечніцай са́ечніцаю |
са́ечніцамі |
М. |
са́ечніцы |
са́ечніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
са́ечнічыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
са́ечнічыха |
са́ечнічыхі |
Р. |
са́ечнічыхі |
са́ечнічых |
Д. |
са́ечнічысе |
са́ечнічыхам |
В. |
са́ечнічыху |
са́ечнічых |
Т. |
са́ечнічыхай са́ечнічыхаю |
са́ечнічыхамі |
М. |
са́ечнічысе |
са́ечнічыхах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
са́ечны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
са́ечны |
са́ечная |
са́ечнае |
са́ечныя |
Р. |
са́ечнага |
са́ечнай са́ечнае |
са́ечнага |
са́ечных |
Д. |
са́ечнаму |
са́ечнай |
са́ечнаму |
са́ечным |
В. |
са́ечны (неадуш.) са́ечнага (адуш.) |
са́ечную |
са́ечнае |
са́ечныя (неадуш.) са́ечных (адуш.) |
Т. |
са́ечным |
са́ечнай са́ечнаю |
са́ечным |
са́ечнымі |
М. |
са́ечным |
са́ечнай |
са́ечным |
са́ечных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.