Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы ь э ю я

а б в г д е ё ж з і й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш ю я

са́га

‘сказанне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	са́га	са́гі
Р.	са́гі	са́г
Д.	са́зе	са́гам
В.	са́гу	са́гі
Т.	са́гай са́гаю	са́гамі
М.	са́зе	са́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

са́га

‘крупы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

	адз.	мн.
Н.	са́га	са́га
Р.	са́га	са́га
Д.	са́га	са́га
В.	са́га	са́га
Т.	са́га	са́га
М.	са́га	са́га

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

са́гавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	са́гавы	са́гавая	са́гавае	са́гавыя
Р.	са́гавага	са́гавай са́гавае	са́гавага	са́гавых
Д.	са́гаваму	са́гавай	са́гаваму	са́гавым
В.	са́гавы (неадуш.) са́гавага (адуш.)	са́гавую	са́гавае	са́гавыя (неадуш.) са́гавых (адуш.)
Т.	са́гавым	са́гавай са́гаваю	са́гавым	са́гавымі
М.	са́гавым	са́гавай	са́гавым	са́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

са́гавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

	мн.
	-
Н.	са́гавыя
Р.	са́гавых
Д.	са́гавым
В.	са́гавыя (неадуш.)
Т.	са́гавымі
М.	са́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

сагайда́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	сагайда́к	сагайда́кі
Р.	сагайда́ка	сагайда́каў
Д.	сагайда́ку	сагайда́кам
В.	сагайда́к	сагайда́кі
Т.	сагайда́кам	сагайда́камі
М.	сагайда́ку	сагайда́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сагайда́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сагайда́чны	сагайда́чная	сагайда́чнае	сагайда́чныя
Р.	сагайда́чнага	сагайда́чнай сагайда́чнае	сагайда́чнага	сагайда́чных
Д.	сагайда́чнаму	сагайда́чнай	сагайда́чнаму	сагайда́чным
В.	сагайда́чны (неадуш.) сагайда́чнага (адуш.)	сагайда́чную	сагайда́чнае	сагайда́чныя (неадуш.) сагайда́чных (адуш.)
Т.	сагайда́чным	сагайда́чнай сагайда́чнаю	сагайда́чным	сагайда́чнымі
М.	сагайда́чным	сагайда́чнай	сагайда́чным	сагайда́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сага́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	сага́н	саганы́
Р.	сагана́	сагано́ў
Д.	сагану́	сагана́м
В.	сага́н	саганы́
Т.	сагано́м	сагана́мі
М.	сагане́	сагана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сагано́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	сагано́к	саганкі́
Р.	саганка́	саганко́ў
Д.	саганку́	саганка́м
В.	сагано́к	саганкі́
Т.	саганко́м	саганка́мі
М.	саганку́	саганка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сага́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	сага́нчык	сага́нчыкі
Р.	сага́нчыка	сага́нчыкаў
Д.	сага́нчыку	сага́нчыкам
В.	сага́нчык	сага́нчыкі
Т.	сага́нчыкам	сага́нчыкамі
М.	сага́нчыку	сага́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

са́гаўнік

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	са́гаўнік
Р.	са́гаўніку
Д.	са́гаўніку
В.	са́гаўнік
Т.	са́гаўнікам
М.	са́гаўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.