самавылячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самавылячэ́нне | |
самавылячэ́ння | |
самавылячэ́нню | |
самавылячэ́нне | |
самавылячэ́ннем | |
самавылячэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)