даве́яны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даве́яны |
даве́яная |
даве́янае |
даве́яныя |
Р. |
даве́янага |
даве́янай даве́янае |
даве́янага |
даве́яных |
Д. |
даве́янаму |
даве́янай |
даве́янаму |
даве́яным |
В. |
даве́яны (неадуш.) даве́янага (адуш.) |
даве́яную |
даве́янае |
даве́яныя (неадуш.) даве́яных (адуш.) |
Т. |
даве́яным |
даве́янай даве́янаю |
даве́яным |
даве́янымі |
М. |
даве́яным |
даве́янай |
даве́яным |
даве́яных |
Кароткая форма: даве́яна.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
даве́яць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
даве́ю |
даве́ем |
2-я ас. |
даве́еш |
даве́еце |
3-я ас. |
даве́е |
даве́юць |
Прошлы час |
м. |
даве́яў |
даве́ялі |
ж. |
даве́яла |
н. |
даве́яла |
Загадны лад |
2-я ас. |
даве́й |
даве́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
даве́яўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
давіва́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
давіва́ецца |
давіва́юцца |
Прошлы час |
м. |
давіва́ўся |
давіва́ліся |
ж. |
давіва́лася |
н. |
давіва́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
давіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
давіва́ю |
давіва́ем |
2-я ас. |
давіва́еш |
давіва́еце |
3-я ас. |
давіва́е |
давіва́юць |
Прошлы час |
м. |
давіва́ў |
давіва́лі |
ж. |
давіва́ла |
н. |
давіва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
давіва́й |
давіва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
давіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Даві́д
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Даві́д |
Даві́ды |
Р. |
Даві́да |
Даві́даў |
Д. |
Даві́ду |
Даві́дам |
В. |
Даві́да |
Даві́даў |
Т. |
Даві́дам |
Даві́дамі |
М. |
Даві́дзе |
Даві́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
давіда́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
давіда́юся |
давіда́емся |
2-я ас. |
давіда́ешся |
давіда́ецеся |
3-я ас. |
давіда́ецца |
давіда́юцца |
Прошлы час |
м. |
давіда́ўся |
давіда́ліся |
ж. |
давіда́лася |
н. |
давіда́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
давіда́йся |
давіда́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
давіда́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
давідна́
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
давідна́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даві́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
даві́ла |
даві́лы |
Р. |
даві́ла |
даві́л |
Д. |
даві́лу |
даві́лам |
В. |
даві́ла |
даві́лы |
Т. |
даві́лам |
даві́ламі |
М. |
даві́ле |
даві́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даві́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
даві́лка |
даві́лкі |
Р. |
даві́лкі |
даві́лак |
Д. |
даві́лцы |
даві́лкам |
В. |
даві́лку |
даві́лкі |
Т. |
даві́лкай даві́лкаю |
даві́лкамі |
М. |
даві́лцы |
даві́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
даві́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
даві́льнік |
даві́льнікі |
Р. |
даві́льніка |
даві́льнікаў |
Д. |
даві́льніку |
даві́льнікам |
В. |
даві́льнік |
даві́льнікі |
Т. |
даві́льнікам |
даві́льнікамі |
М. |
даві́льніку |
даві́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.