давіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. давіва́ю давіва́ем
2-я ас. давіва́еш давіва́еце
3-я ас. давіва́е давіва́юць
Прошлы час
м. давіва́ў давіва́лі
ж. давіва́ла
н. давіва́ла
Загадны лад
2-я ас. давіва́й давіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час давіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)