даві́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| даві́льнік | даві́льнікі | |
| даві́льніка | даві́льнікаў | |
| даві́льніку | даві́льнікам | |
| даві́льнік | даві́льнікі | |
| даві́льнікам | даві́льнікамі | |
| даві́льніку | даві́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)