даві́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
даві́ла | даві́лы | |
даві́ла | даві́л | |
даві́лу | даві́лам | |
даві́ла | даві́лы | |
даві́лам | даві́ламі | |
даві́ле | даві́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)