Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
авдезілмопрстуфшю

эквіпатэнцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквіпатэнцыя́льны эквіпатэнцыя́льная эквіпатэнцыя́льнае эквіпатэнцыя́льныя
Р. эквіпатэнцыя́льнага эквіпатэнцыя́льнай
эквіпатэнцыя́льнае		 эквіпатэнцыя́льнага эквіпатэнцыя́льных
Д. эквіпатэнцыя́льнаму эквіпатэнцыя́льнай эквіпатэнцыя́льнаму эквіпатэнцыя́льным
В. эквіпатэнцыя́льны (неадуш.)
эквіпатэнцыя́льнага (адуш.)		 эквіпатэнцыя́льную эквіпатэнцыя́льнае эквіпатэнцыя́льныя (неадуш.)
эквіпатэнцыя́льных (адуш.)
Т. эквіпатэнцыя́льным эквіпатэнцыя́льнай
эквіпатэнцыя́льнаю		 эквіпатэнцыя́льным эквіпатэнцыя́льнымі
М. эквіпатэнцыя́льным эквіпатэнцыя́льнай эквіпатэнцыя́льным эквіпатэнцыя́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эквіпле́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эквіпле́н эквіпле́ны
Р. эквіпле́на эквіпле́наў
Д. эквіпле́ну эквіпле́нам
В. эквіпле́н эквіпле́ны
Т. эквіпле́нам эквіпле́намі
М. эквіпле́не эквіпле́нах

Крыніцы: piskunou2012.

эквірытмі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эквірытмі́чнасць
Р. эквірытмі́чнасці
Д. эквірытмі́чнасці
В. эквірытмі́чнасць
Т. эквірытмі́чнасцю
М. эквірытмі́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

эквірытмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквірытмі́чны эквірытмі́чная эквірытмі́чнае эквірытмі́чныя
Р. эквірытмі́чнага эквірытмі́чнай
эквірытмі́чнае		 эквірытмі́чнага эквірытмі́чных
Д. эквірытмі́чнаму эквірытмі́чнай эквірытмі́чнаму эквірытмі́чным
В. эквірытмі́чны (неадуш.)
эквірытмі́чнага (адуш.)		 эквірытмі́чную эквірытмі́чнае эквірытмі́чныя (неадуш.)
эквірытмі́чных (адуш.)
Т. эквірытмі́чным эквірытмі́чнай
эквірытмі́чнаю		 эквірытмі́чным эквірытмі́чнымі
М. эквірытмі́чным эквірытмі́чнай эквірытмі́чным эквірытмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эквірытмі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эквірытмі́я
Р. эквірытмі́і
Д. эквірытмі́і
В. эквірытмі́ю
Т. эквірытмі́яй
эквірытмі́яю
М. эквірытмі́і

Крыніцы: piskunou2012.

эквіфіна́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эквіфіна́льнасць
Р. эквіфіна́льнасці
Д. эквіфіна́льнасці
В. эквіфіна́льнасць
Т. эквіфіна́льнасцю
М. эквіфіна́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

эквіфіна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквіфіна́льны эквіфіна́льная эквіфіна́льнае эквіфіна́льныя
Р. эквіфіна́льнага эквіфіна́льнай
эквіфіна́льнае		 эквіфіна́льнага эквіфіна́льных
Д. эквіфіна́льнаму эквіфіна́льнай эквіфіна́льнаму эквіфіна́льным
В. эквіфіна́льны (неадуш.)
эквіфіна́льнага (адуш.)		 эквіфіна́льную эквіфіна́льнае эквіфіна́льныя (неадуш.)
эквіфіна́льных (адуш.)
Т. эквіфіна́льным эквіфіна́льнай
эквіфіна́льнаю		 эквіфіна́льным эквіфіна́льнымі
М. эквіфіна́льным эквіфіна́льнай эквіфіна́льным эквіфіна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

экдызо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экдызо́н экдызо́ны
Р. экдызо́ну экдызо́наў
Д. экдызо́ну экдызо́нам
В. экдызо́н экдызо́ны
Т. экдызо́нам экдызо́намі
М. экдызо́не экдызо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

э́кер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. э́кер э́керы
Р. э́кера э́кераў
Д. э́керу э́керам
В. э́кер э́керы
Т. э́керам э́керамі
М. э́керы э́керах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

э́керны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́керны э́керная э́кернае э́керныя
Р. э́кернага э́кернай
э́кернае		 э́кернага э́керных
Д. э́кернаму э́кернай э́кернаму э́керным
В. э́керны (неадуш.)
э́кернага (адуш.)		 э́керную э́кернае э́керныя (неадуш.)
э́керных (адуш.)
Т. э́керным э́кернай
э́кернаю		 э́керным э́кернымі
М. э́керным э́кернай э́керным э́керных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.