Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
авдезілмопрстуфшю

эквілібры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эквілібры́ст эквілібры́сты
Р. эквілібры́ста эквілібры́стаў
Д. эквілібры́сту эквілібры́стам
В. эквілібры́ста эквілібры́стаў
Т. эквілібры́стам эквілібры́стамі
М. эквілібры́сце эквілібры́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эквілібры́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эквілібры́стка эквілібры́сткі
Р. эквілібры́сткі эквілібры́стак
Д. эквілібры́стцы эквілібры́сткам
В. эквілібры́стку эквілібры́стак
Т. эквілібры́сткай
эквілібры́сткаю		 эквілібры́сткамі
М. эквілібры́стцы эквілібры́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эквілібры́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эквілібры́стыка
Р. эквілібры́стыкі
Д. эквілібры́стыцы
В. эквілібры́стыку
Т. эквілібры́стыкай
эквілібры́стыкаю
М. эквілібры́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эквілібрысты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквілібрысты́чны эквілібрысты́чная эквілібрысты́чнае эквілібрысты́чныя
Р. эквілібрысты́чнага эквілібрысты́чнай
эквілібрысты́чнае		 эквілібрысты́чнага эквілібрысты́чных
Д. эквілібрысты́чнаму эквілібрысты́чнай эквілібрысты́чнаму эквілібрысты́чным
В. эквілібрысты́чны (неадуш.)
эквілібрысты́чнага (адуш.)		 эквілібрысты́чную эквілібрысты́чнае эквілібрысты́чныя (неадуш.)
эквілібрысты́чных (адуш.)
Т. эквілібрысты́чным эквілібрысты́чнай
эквілібрысты́чнаю		 эквілібрысты́чным эквілібрысты́чнымі
М. эквілібрысты́чным эквілібрысты́чнай эквілібрысты́чным эквілібрысты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

эквілінеа́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эквілінеа́рнасць
Р. эквілінеа́рнасці
Д. эквілінеа́рнасці
В. эквілінеа́рнасць
Т. эквілінеа́рнасцю
М. эквілінеа́рнасці

Крыніцы: piskunou2012.

эквілінеа́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквілінеа́рны эквілінеа́рная эквілінеа́рнае эквілінеа́рныя
Р. эквілінеа́рнага эквілінеа́рнай
эквілінеа́рнае		 эквілінеа́рнага эквілінеа́рных
Д. эквілінеа́рнаму эквілінеа́рнай эквілінеа́рнаму эквілінеа́рным
В. эквілінеа́рны (неадуш.)
эквілінеа́рнага (адуш.)		 эквілінеа́рную эквілінеа́рнае эквілінеа́рныя (неадуш.)
эквілінеа́рных (адуш.)
Т. эквілінеа́рным эквілінеа́рнай
эквілінеа́рнаю		 эквілінеа́рным эквілінеа́рнымі
М. эквілінеа́рным эквілінеа́рнай эквілінеа́рным эквілінеа́рных

Крыніцы: piskunou2012.

эквімалекуля́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквімалекуля́рны эквімалекуля́рная эквімалекуля́рнае эквімалекуля́рныя
Р. эквімалекуля́рнага эквімалекуля́рнай
эквімалекуля́рнае		 эквімалекуля́рнага эквімалекуля́рных
Д. эквімалекуля́рнаму эквімалекуля́рнай эквімалекуля́рнаму эквімалекуля́рным
В. эквімалекуля́рны (неадуш.)
эквімалекуля́рнага (адуш.)		 эквімалекуля́рную эквімалекуля́рнае эквімалекуля́рныя (неадуш.)
эквімалекуля́рных (адуш.)
Т. эквімалекуля́рным эквімалекуля́рнай
эквімалекуля́рнаю		 эквімалекуля́рным эквімалекуля́рнымі
М. эквімалекуля́рным эквімалекуля́рнай эквімалекуля́рным эквімалекуля́рных

Крыніцы: piskunou2012.

эквімаля́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквімаля́рны эквімаля́рная эквімаля́рнае эквімаля́рныя
Р. эквімаля́рнага эквімаля́рнай
эквімаля́рнае		 эквімаля́рнага эквімаля́рных
Д. эквімаля́рнаму эквімаля́рнай эквімаля́рнаму эквімаля́рным
В. эквімаля́рны (неадуш.)
эквімаля́рнага (адуш.)		 эквімаля́рную эквімаля́рнае эквімаля́рныя (неадуш.)
эквімаля́рных (адуш.)
Т. эквімаля́рным эквімаля́рнай
эквімаля́рнаю		 эквімаля́рным эквімаля́рнымі
М. эквімаля́рным эквімаля́рнай эквімаля́рным эквімаля́рных

Крыніцы: piskunou2012.

эквіпале́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквіпале́нтны эквіпале́нтная эквіпале́нтнае эквіпале́нтныя
Р. эквіпале́нтнага эквіпале́нтнай
эквіпале́нтнае		 эквіпале́нтнага эквіпале́нтных
Д. эквіпале́нтнаму эквіпале́нтнай эквіпале́нтнаму эквіпале́нтным
В. эквіпале́нтны (неадуш.)
эквіпале́нтнага (адуш.)		 эквіпале́нтную эквіпале́нтнае эквіпале́нтныя (неадуш.)
эквіпале́нтных (адуш.)
Т. эквіпале́нтным эквіпале́нтнай
эквіпале́нтнаю		 эквіпале́нтным эквіпале́нтнымі
М. эквіпале́нтным эквіпале́нтнай эквіпале́нтным эквіпале́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

эквіпатэнцыя́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эквіпатэнцыя́льнасць
Р. эквіпатэнцыя́льнасці
Д. эквіпатэнцыя́льнасці
В. эквіпатэнцыя́льнасць
Т. эквіпатэнцыя́льнасцю
М. эквіпатэнцыя́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.