Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Лі́шшы ’горшы’, ’лішні, большы, празмерны’ (Нас.) — параўнальная ступень прыметніка ліхі < прасл. lix‑ъ: lix‑jьs > lišь + i > lišii.

Лішэнне ’разбіванне поля на палосы’ (красл., Сл. ПЗБ). Да ляха́1 (гл.).

Лішэнь ’надта, вельмі’ (Сцяшк.). Да лі́шні > лі́шне (гл.).