абязлі́чаны entpersönlicht; über éinen Kamm geschóren (разм.)
абязлі́чвацца разм. séine Individualität [-vi-] verlíeren*; séine Individualität éinbüßen
абязлі́чваць разм. entpersönlichen vt, das Individu¦élle [-vi-] verwíschen
абязлю́дзенне н. Verödung f -; Entvölkerung f - (знішчэнне людзей)
абязлю́дзець, абязлю́днець ménschenleer [ménschenarm, entvölkert] wérden; entvölkert sein
аб’язны́ Úmleitungs-; Umgéhungs-;
аб’язна́я даро́га Úmleitung f -, -n; Úmleitungsstraße f -, -n (часовая); Umgéhungsstraße f -, -en (вакол горада, пастаянная)
абялі́ць, абяля́ць
1. (зрабіць белым) wéiße(l)n vt, (weiß) ánstreichen* vt;
2. разм. (зняць скуру) die Haut ábziehen*;
3. разм. (апраўдаць) réchtfertigen неаддз. vt; entschúldigen vt; réinwaschen аддз. vt
абярну́цца
1. (перакуліцца) úmfallen* vi (s); úmstürzen vi (s);
2. разм. (аглянуцца) sich úmsehen*, sich úmschauen; zurückblicken vi, zurückschauen vi (назад);
3. перан. (ператварыцца у каго-н., у што-н.) sich verwándeln (кім-н., у каго-н. in A);
абярну́цца во́ўкам [у во́ўка] sich in éinen Wolf verwándeln
абярну́ць
1. (перакуліць) (úm)stürzen vt, úmwerfen* vt;
2. (павярнуць назад, убок) (úm)kéhren vt; wénden* vt;
3. (ператварыць) verwándeln vt; úmgestalten vt;
4. (схіліць да чаго-н.) bekéhren vt (zu D)
абярэ́мак м. (ахапак) Ármvoll m -;
◊
у абярэ́мку разм. ein Ármvoll