абязлі́чаны entpersönlicht; über éinen Kamm geschóren (разм)
абязлі́чвацца разм séine Individualität [-vi-] verlíeren*; séine Individualität éinbüßen
абязлі́чваць разм entpersönlichen vt, das Individu¦élle [-vi-] verwíschen
абязлю́дзенне н Verödung f -; Entvölkerung f - (знішчэнне людзей)
абязлю́дзець, абязлю́днець ménschenleer [ménschenarm, entvölkert] wérden; entvölkert sein
аб’язны́ Úmleitungs-; Umgéhungs-;
аб’язна́я даро́га Úmleitung f -, -n; Úmleitungsstraße f -, -n (часовая); Umgéhungsstraße f -, -en (вакол горада, пастаянная)
абялі́ць, абяля́ць
1. (зрабіць белым) wéiße(l)n vt, (weiß) ánstreichen* vt;
2. разм (зняць скуру) die Haut ábziehen*;
3. разм (апраўдаць) réchtfertigen неаддз vt; entschúldigen vt; réinwaschen аддз vt
абярну́цца
1. (перакуліцца) úmfallen* vi (s); úmstürzen vi (s);
2. разм (аглянуцца) sich úmsehen*, sich úmschauen; zurückblicken vi, zurückschauen vi (назад);
3. перан (ператварыцца у каго-н, у што-н) sich verwándeln (кім-н, у каго-н in A);
абярну́цца во́ўкам [у во́ўка] sich in éinen Wolf verwándeln
абярну́ць
1. (перакуліць) (úm)stürzen vt, úmwerfen* vt;
2. (павярнуць назад, убок) (úm)kéhren vt; wénden* vt;
3. (ператварыць) verwándeln vt; úmgestalten vt;
4. (схіліць да чаго-н) bekéhren vt (zu D)
абярэ́мак м (ахапак) Ármvoll m -;
◊ у абярэ́мку разм ein Ármvoll