наразво́дзіць (жывёл, птушак) (in Ménge) züchten
Verbum
анлайнавы слоўнікнаразны́
наразна́я збро́я gezógene Wáffe(n)
нарака́нне
нарака́ць (вінаваціць каго-н, што
нарака́ць на лёс mit dem Schícksal hádern;
нарака́й на сябе́! du bist selbst darán schuld!; geschíeht dir recht!
нараспе́ў
чыта́ць нараспе́ў in síngendem Tónfall lesen*;
паўтара́ць нараспе́ў im Síngsang wiederhólen
нараста́ць
1.
2. (вырасці ў пэўнай колькасці) in bestímmter Ménge wáchsen*
нарасхва́т
тава́р раскупля́ўся нарасхва́т die Wáre fand réißenden Ábsatz, die Wáre ging weg wie wárme Sémmeln;
браць што
нарасці́
2.нарасці́ць
1.
2. (павялічыць) méhren
на́расць
1.
2. (наслаенне) Ánsatz
нараўці́ся