нарака́ць (вінаваціць каго-н, што) j-m etw. vrwerfen*, j-m Vrwürfe mchen (wgen G);

нарака́ць на лёс mit dem Schcksal hdern;

нарака́й на сябе́! du bist selbst darn schuld!; gescheht dir recht!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)