Verbum

віна́ ж.

1. Schuld f -; Verschúlden n -s; Vergéhen n -s (правіннасць);

паста́віць каму-н. што-н. у віну́ j-m die Schuld аn etw. (D) geben* [zúschreiben*], j-m etw. zur Last légen;

звалі́ць віну́ на каго-н. die Schuld auf éinen ánderen ábwälzen [schíeben*], j-m etw. in die Schúhe schíeben*;

загла́дзіць віну́ éine Schuld wíeder gútmachen;

адчува́ць сваю віну́ sich schúldig fühlen;

гэ́та не па маёй віне́ darán bin ich nicht schuld, das ist nicht méine Schuld;

2. (прычына) Úrsache f -, -n

вінава́льны (склон) м. грам. Ákkusativ m -s, -e

вінава́ты

1. schúldig (у чым-н. G); schuld (у чым-н. an D) прызна́ць каго-н вінава́тым j-n schúldig spréchen*;

2. (які ўсведамляе сваю віну) schúldbewusst;

вінава́ты по́зірк ein schúldbewusster Blick;

ён мне вялі́кую су́му вінава́ты er schúldet mir éine gróße Súmme, er ist mir éine gróße Súmme schúldig

вінава́ціць beschúldigen vt;

вінава́ціць каго-н. у чым-н., за што-н. j-n éiner Sáche (G) beschúldigen;

вінава́ціць каго-н. у крадзяжы́ j-n des Díebstahls ánklagen [beschúldigen]

вінагра́д м.

1. (расліна) Wéinrebe f -, -n, Wéinstock m -es, -stöcke;

дзі́кі вінагра́д wílder Wein;

развядзе́нне вінагра́ду Wéinbau m -(e)s;

2. (плады) Wéinbeeren pl, Wéintrauben pl;

збор вінагра́ду Wéinlese f -, -n

вінагра́дар м. Wínzer m -s, -, Wéingärtner m -s, -, Wéinbauer m -s, -

вінагра́дарства н. Wéinbau m -(e)s

вінагра́днік м. Wéinberg m -es, -e, Wéingarten m -s, -gärten

вінагра́дны

1. (пра лазу) Rébwein-;

вінагра́дная лаза́ Wéinstock m -(e)s, -stöcke, Wéinrebe f -, -n;

2. (пра плады) Wéintrauben-;

вінагра́дны сок Tráubensaft m -(e)s, -säfte;

вінагра́дная гро́нка Wéintraube f -, -n

вінаку́р м. Bránntweinbrenner m -s, -